بیر گوزل ترکی غزل

بیر گوزل ترکی غزل

 قوی گئنه آیری قالاق، آیری قالاق عیب ائلمز

گئنه عشقین سازی‌نی آیری چالاق، آیری چالاق عیب ائلمز

حسرته دؤزمه‌دن آرتیق الیمیزدن نه گلیر؟

قوی بو حسرت‌لر الینده قوجالاق، عیب ائلمز

سئوینیر آللاهیمیزدا دئیه‌سن دردیمیزه

کاش اؤلوب بیر بئله غمدن قوتولاق، عیب ائلمز

سن‌ له من شاختالی بیر گونده اکیلمیش موماییق

مجبوروق بالتادا باخسا اوجالاق عیب ائلمز

تا یازیلسین آدیمیز اصلی-کرم دفترینه

قوی نقیل‌لر کیمی دیل‌لرده قالاق عیب ائلمز

دئییرم: بیز ده گؤرن اوز گئتیرک آغلاماغا؟

آغلایاق، بلکه بوغوزدان بوشالاق؛ عیب ائلمز؟!

بیلیرم لم یئسرن، غم‌لر الینده اسیرن

 چاره یوخ؛ آغلاما دای یوخسول اوشاق عیب ائلمز...

هادی پیشرفت (رنجی ) :دیده می گرید

دیده می گرید

دل بیدار من بر مردم خوابیده می گرید
 بلی، فهمیده بر احوال نافهمیده می گرید

 

ز چشم خویشتن آموختم رسم رفاقت را
  که هر عضوی به درد آید به حالش دیده می گرید

 

پس از جان دادن عاشق، دل معشوق می سوزد
 که شیرین بهر فرهاد به خون غلطیده می گرید

 

نگردد تا رقیب زشت خو، آگه ز حال من
 دلم از هجر آن زیبا صنم دزدیده می گرید

 

به روز وصل هم عاشق بود در گریه زاری
 ز شام هجر از بس دیده اش ترسیده می گرید

 

لبی خندان نبینی تا نباشد دیده ای گریان
 بخندد جام چون مینای می را دیده می گرید

 

محبت را میان یوسف و یعقوب سنجیدم
 چو دیدم بیشتر آن پیر محنت دیده می گرید

 

کسی کو تیر جانان را هدف گردیده می خندد
 دلی کز تیغ آن محبوب سرپیچیده می گرید

 

هر آن عاشق که بینی از فراق یار می نالد
ولی رنجی ز بهر دلبر رنجیده می گرید

 هادی پیشرفت (رنجی )

 

حبیـب رضایی پور:کـوچه های دلهره

کـوچه های دلهره

شـب پـرازردّعـبـورو،کـوچـه های بی قـرار

فـصلی ازدل شـوره هاو،لحـظه های انـتظار

 

ازهـجـوم ایـن هـمه سـایه نگاهم خـسـته شــد

مـی دَوَم در کـوچـه هـای دلهـره،آشـفـته وار

 

جـُرعه ی سرخ جنون نوشیده ام،ازهرطرف

شعله گشتم یکسـره، ماندم میــان ایـن حِـصار

 

از دروغ وبـــی خــیـالــّیِ ِشــمــــا آزرده ام

می روم با کـولـه بارشعـرخـود ازایـن دیـار

 

یاد آن روزان به خـیرولحظـه های شـادمان 

مـثـل رؤیـا بـا خــیـالــی شـاد بـودیـم وبهـار

 

بـاردیـف نـورهـا شــعـری بــرای مـن بگـو

شـاعـرا تـنـها تـورا دارم درایـن شبهای تار

 

روی خـونـیـن ونگـاه ِآتـشـیـنـم را(حـبیـب)

ســـوی ِتـان آورده ام،ازداخــــل بـاغ انــار!

 

حبیـب رضایی پور